tekst: XVII w.
melodia: Paweł Bębenek
- Witaj Pokarmie, w którym niezmierzony * nieba i ziemie Twórca jest zamkniony, * witaj napoju zupełnie gaszący * umysł pragnący.
- Witaj krynico wszystkiego dobrego, * gdy bowiem w sobie masz Boga samego, * znasz ludziom wszystkie jego wszechmocności, * niesiesz godności.
- Witaj z niebiosów manno padająca, * rozkoszny w sercu naszym smak czyniąca: * wszystko na świecie, co jedno smakuje * w tym się najduje.
- Witaj rozkoszne z ogrodu rajskiego * drzewo owocu pełne żywiącego. * Kto cię skosztuje śmierci się nie boi, * choć nad nim stoi.
- Witaj jedyna serc ludzkich radości! * Witaj strapionych wszelka łaskawości! * Ciebie dziś moje łzy słodkie szukają, * k’Tobie wołają.