Tekst: Papież Urban VIII
Melodia: ks. R. Rąk
- Przed oczy Twoje, Panie, winy nasze składamy, * a karanie, które za nie odbieramy, – przyrównywamy.
- Jeżeli uważamy złości, któreśmy popełnili, * mniej daleko cierpimy, – niżeliśmy zasłużyli.
- Cięższe jest to, czego się znamy być winnymi, * a lżejsze to, – co ponosimy.
- Karę za grzechy dobrze czujemy, * a przecie grzeszyć – poprzestać nie chcemy.
- Pośród plag Twoich niedołężność nasza wielce truchleje, * wszakże w nieprawościach – żadna się odmiana nie dzieje.
- Umysł w utrapieniem srodze ściśniony, * a upór w złem – trwa nic nie poruszony!
- Życie w uciskach prawie ustaje, * złych jednak nałogów swoich – nie poprzestaje.
- Jeżeli nawrócenia łaskawie czekasz, my się nie poprawujemy. * Jeżeli sprawiedliwie karzesz, – wytrwać nie możemy.
- Wyznajemy z płaczem w karaniu, czegośmy się dopuszczali, * a po nawiedzeniu zapominamy, – czegośmy dopiero płakali.
- Gdy miecz Twój na nas podniesiony trzymasz, wieleć obiecujemy, * A skoro go spuścisz, – obietnic wykonać nie chcemy.
- Kiedy nas karzesz, prosimy, abyś się zmiłował! * Agdy przestaniesz, pobudzamy Cię znowu, – abyś nam nie folgował.
- Oto nas masz, korzących się Tobie, Wszechmogący Boże! * Wiemy, i jeżeli miłosierdzie nie odpuści, – sprawiedliwość słusznie nas zgubić może.
- Racz nam tedy dać, o co żebrzemy, lubośmy nie zasłużyli, * któryś nas z niczego stworzył, – abyśmy Cię prosili.
- Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, * jak była na początku teraz i zawsze, – i przez wszystkie wieki. Amen.
Melodia 2: Chorał Śląski
Melodia: Chorał Śląski