tekst Franciszek Karpiński
melodia według Śpiewnika Mioduszewskiego
- Bóg się rodzi, moc truchleje, * Pan niebiosów obnażony. * Ogień krzepnie, blask ciemnieje, * ma granice nieskończony. * Wzgardzony, okryty chwałą, * śmiertelny, Król nad wiekami. A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami.
- Cóż masz, niebo, nad ziemiany? * Bóg porzucił szczęście twoje. * Wszedł między lud ukochany, * dzieląc z nim trudy i znoje. * Niemało cierpiał, niemało, * żeśmy byli winni sami. A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami.
- W nędznej szopie urodzony, * żłób Mu za kolebkę dano. * Cóż jest, czym był otoczony? * Bydło, pasterze i siano. * Ubodzy, was to spotkało, * witać Go przed bogaczami. A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami.
- Potem i króle widziani * cisną się między prostotą, * niosąc dary Panu w dani: * mirrę, kadzidło i złoto. * Bóstwo to razem zmieszało * z wieśniaczymi ofiarami. A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami.
- Podnieś rękę, Boże Dziecię, * błogosław ojczyznę miłą. * W dobrych radach, w dobrym bycie * wspieraj jej siłę swą siłą, * dom nasz i majętność całą * i wszystkie wioski z miastami. A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami.
Ciekawostki
Franciszej Karpiński opublikował tekst kolędy Bóg się rodzi w swoim zbiorze Pieśni Nabożnych (Supraśl, 1792). Utwór pojawia się pod tytułem Pieśń o Narodzeniu Pańskim.
Melodia kolędy Bóg się rodzi znalazła się w Śpiewniku Mioduszewskiego, chociaż z pewnością istniała wcześniej. Muzykolodzy nie są zgodni, co do jej autorstwa. Zazwyczaj przypisują je Karolowi Kurpińskiemu, bądź twórczości ludowej. Istnieje również ciekawa teoria, według której melodia Bóg się rodzi jest polonezem koronacyjnym polskich królów, pochodzącym z XVI wieku.