ze śpiewnika Mioduszewskiego
- Głos wdzięczny z Nieba wychodzi, * Gwiazdę k’nam nową wywodzi, * która rozświeca ciemności * i odkrywa nasze złości.
- Z różdżki Jesse kwiat zakwita, * który zbawieniem świat wita. * Pan Bóg zesłał Syna swego, * przed wieki narodzonego.
- Ojcowie tego czekali, * tego Prorocy żądali, * tego Bóg światu miał zjawić, * od śmierci człeka wybawić.
- Którego, aby wąż zdradził, * z rajskich rozkoszy wysadził, * skusił by z drzewa rajskiego * skosztował zakazanego.
- Przez co był z raju wygnany * i na wieczną śmierć skazany. * Lecz Pan użalił się tego, * myślał o zbawieniu jego.
- Wnet Anioł Pannie zwiastował, * o czym Prorok prorokował: * iż miał powstać Syn z zacnego * Plemienia Dawidowego.